به نقل از «باشگاه خبرنگاران»

مراقبت‌های پا در پیاده روی طولانی

تاریخ انتشار: ۲۴ شهریور ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۰۱۸۱۳۷

دکتر مهین نظری عضو هیات علمی گروه ارتقای سلامت دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی شیراز اظهار کرد: مشکلات پا یکی از شایع‌ترین چالش‌هایی است که شهروندان (از جمله زائران اربعین حسینی در مسیر پیاده‌روی) با آن مواجه می‌شوند؛ تاول و زخم، درد‌های ساق پا، پیچ خوردگی و مشکلات کف پا با رعایت توصیه‌های زیر، تا حد زیادی قابل کنترل است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

او ادامه داد: شست و شوی روزانه مچ پا و بین انگشتان پا لازم است؛ زیرا محیط مرطوب و بسته کفش پا و انگشتان پا را مستعد عفونت‌های قارچی می‌کند؛ بنابراین باید از کفشی استفاده شود که تهویه مناسب داشته باشد و پا عرق نکند.

عضو هیات علمی گروه ارتقای سلامت دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی شیراز تصریح کرد: روزانه قبل از پیاده‌روی طولانی مدت کف پا‌ها ماساژ داده شود و چند دقیقه در آب ولرم نگه داشته شود.

او با بیان اینکه کف پا را چرب کنید و مراقب باشید که بین انگشتان مرطوب نباشد، اضافه کرد: از پوشیدن کفش‌های تنگ، پاشنه بلند و یا صاف خودداری کنید.

نظری با بیان اینکه بعد از پیاده روی، انجام حرکات کششی و ماساژ می‌تواند باعث کاهش درد و خستگی پا‌ها شود، افزود: در صورت تاول زدن پا، با بتادین محل تاول را ضدعفونی کرده و از ترکاندن آن جلوگیری کنید.

عضو هیات علمی گروه ارتقای سلامت دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی شیراز ادامه داد: سعی کنید محل تاول خشک باشد که برای این منظور استفاده از چسب زخم، گزینه مناسبی است.

او با بیان اینکه تاول و زخم پا گاهی خونی و عفونی می‌شود که در این صورت باید در موکب‌های امدادی درمان مناسب را دریافت کنید، اضافه کرد: چند جفت جوراب نخی به همراه داشته باشید و هر روز جوراب‌های خود را عوض کنید.

نظری تصریح کرد: با انتخاب کفش مناسب می‌توان از بسیاری از مشکلات پا مانند خستگی زودرس، درد و مشکلاتی برای پا و اندام تحتانی در پیاده روی طولانی پیشگیری کرد.

او ادامه به برخی ویژگی‌های کفش مناسب اشاره کرد و افزود: کفش باید در عین حال که سبک است، دارای استحکام کافی نیز باشد تا بتواند مچ پا را به طور کامل حمایت کند تا از ناپایداری و پیچ خوردگی پا پیشگیری کند.

عضو هیات علمی گروه ارتقای سلامت دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی شیراز با بیان اینکه کفش مناسب باید فضای کافی داشته باشد و ناحیه پنجه نباید باریک باشد تا هنگام راه رفتن باعث محدودیت در حرکات انگشتان نشود، گفت: بهتر است کفش رویه منعطفی داشته باشد تا در صورت تورم پا، به آن فشار نیاورد.

او با بیان اینکه داشتن کفش بنددار موجب می‌شود بتواند کمی کفش را گشاد کند تا به پا فشار کمتری وارد شود، افزود: بهتر است کفش‌هایی تهیه شود که کفی‌های قابل ارتجاعی دارد و قوس کف پا را به طور کامل پر می‌کند، زیرا کفی‌های منطبق با ساختار پای فرد باعث اعمال کمترین فشار به مفاصل مچ، زانو و کمر می‌شود که علاوه بر افزایش راندمان فرد و کاهش مصرف انرژی، باعث کاهش خستگی در فرد می‌شود.

نظری با بیان اینکه پاشنه کفش باید نرم‌تر از بقیه قسمت‌ها و دست کم ۲ یا ۳ سانتی متر باشد، ادامه داد: کفش‌هایی تهیه شود که مانند کفش‌های چرمی تهویه مناسب دارند.

او گفت: در صورت وجود اختلالات ساختاری در پا مانند کف پای صاف، زانوی پرانتزی یا زانوی ضربدری احتمال بروز درد‌ها و آسیب‌های مفصلی بسیار بیشتر می‌شود؛ بنابراین بهتر است زائران دچار این اختلالات قبل از شروع سفر با پزشک مشورت کنند.

عضو هیات علمی گروه ارتقای سلامت دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی شیراز بیان کرد: در صورت اختلال در توزیع فشار در کف پا، نواحی که تحت فشار بیشتر مستعد زخم، تاول، پینه و میخچه است استفاده از کفی و کفش‌های طبی برای کمک به توزیع فشار در پا توصیه می‌شود.

باشگاه خبرنگاران جوان فارس شیراز

منبع: باشگاه خبرنگاران

کلیدواژه: مشکلات پا پیاده روی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۰۱۸۱۳۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

آیا زنان پزشکان بهتری هستند؟

به گزارش همشهری آنلاین به نقل از یاهو لایف یافته‌های این بررسی که در نشریه «سالنامه‌های پزشکی داخلی» منتشر شده است، نشان داد که هم بیماران مرد و هم بیماران زنی که پزشکان زن آنها را درمان کرده بودند، به طور کلی کمتر در معرض خطر مرگ قرار گرفته بودند و میزان بستری شدن دوباره ۳۰ روزه آنها کمتر بود.

نکته جالب این بود که این اثر مثبت درمان شدن به‌وسیله پزشکان زن در بیماران زن به خصوص آنهایی که دچار بیماری شدید بودند، بارزتر بود.

این بررسی در یک نمونه شامل بیش از ۷۰۰۰۰۰ بیمار ۶۵ ساله و بالاتر تحت پوشش بیمه سالمندان در آمریکا انجام شد که در فاصله سال‌های ۲۰۱۶ تا ۲۰۱۹ بستری شده بودند و به‌وسیله «پزشکان بیمارستانی»، پزشکانی که فقط در بیمارستان طبابت می‌کنند، درمان شده بودند.

آتسوشی میاواکی، یکی از نویسندگان مقاله این مطالعه و مدرس در دانشکده پزشکی دانشگاه توکیو دراین‌باره گفت: «به نظر ما، پزشکان زن ممکن است نسبت به پزشکان مرد در ایجاد ارتباط با بیماران زن و ارتباط مؤثر با کل بیماران بهتر عمل کنند که منجر به توافق بیشتر بیمارانشان با آنها در مورد توصیه‌های ارائه‌شده می‌شود.» به گفته او، همچنین، پزشکان زن ممکن است نسبت به پزشکان مرد در ارزیابی علائم و بیماری در بیماران زن «سوگیری» (bias) کمتری داشته باشند. این سوگیری کمتر این امکان را ایجاد می‌کند که پزشکان زن زودتر متوجه تغییر حال زنان دچار بیماری شدید شوند.

پژوهش‌های پیشین هم این یافته‌ها را تایید می‌کنند

این اولین بررسی نیست که نشان می‌دهد جنسیت پزشک می‌تواند بر کیفیت مراقبت از بیمار تأثیر بگذارد. یک بررسی دیگر که نتایج آن در دسامبر ۲۰۲۱ در نشریه «جراحی جاما» (JAMA Surgery) منتشر شد، نشان داد نتایج درمان بیماران زن هنگامی که پزشکان مرد مسئول مراقبت از آنها بودند، بدتر بود، اما برعکس هنگامی که مردان به‌وسیله پزشکان زن درمان می‌شدند، نتایج درمانی بدتر نبود.

یک بررسی دیگر در سال ۲۰۱۸ نشان داد که پزشکان مرد خطر سکته مغزی را در بیماران زن دست‌کم می‌گیرند، درحالی‌که پزشکان زن در ارزیابی خطر سکته مغزی در زنان به خوبی عمل می‌کنند. و یک مطالعه در سال ۲۰۱۷ که در ژورنال «پزشکی داخلی جاما» (JAMA Internal Medicine ) منتشر شد نشان داد که پزشکان زن در مقایسه با پزشکان مرد بیشتر به راهنماهای بالینی و طبابت مبتنی بر شواهد علمی پایبند هستند.

رویکردهای پزشکان زن و مرد در مراقبت از بیماران چه تفاوت‌هایی با هم دارند؟

میاواکی می‌گوید که بر اساس تحقیقات قبلی در این زمینه، دلایل متعددی وجود دارد که باعث می‌شود بیماران زن در مقایسه با پزشکان زن توسط پزشکان مرد متفاوت رفتار کنند، ازجمله چالش‌های ارتباطی و سوگیری‌های جنسیتی در ارزیابی شدت علائم یا یک بیماری.

یکی دیگر از عوامل ارجاعات میاواکی، آموزش پزشکی است: «آموزش پزشکی محدود در زمینه مسائل بهداشتی زنان در برنامه‌های درسی دوره پزشکی عمومی ممکن است این مشکلات را تشدید کند. با توجه به این الگوی سنتی در آموزش پزشکی، ممکن است به ویژه پزشکان مرد درک محدودی از مسائل خاص زنان داشته باشند.»

دکتر جنیفر ویدر، کارشناس سلامت زنان می‌گوید که از یافته‌های این بررسی تعجب نکرده است. او می‌گوید: «وجود سوگیری جنسیتی و نابرابری جنسیتی مدت‌هاست که در حوزه مراقبت‌های بهداشتی ثابت شده‌اند.»

او می‌گوید: «بررسی‌های گذشته نشان داده‌اند که نگرانی‌های بیماران زن با احتمال بیشتری به‌وسیله پزشکانشان نادیده گرفته می‌شوند، همچنین با احتمال بیشتری ممکن است درد آنها دست‌کم گرفته شود و علائم قلبی آنها به اندازه بیماران مرد جدی شمرده نشود. پزشکان زن به طور میانگین کمتر احتمال دارد که علائم بیماران زن را نادیده بگیرند و درنتیجه معاینه و آزمایش‌های بیشتری انجام می‌دهند.»

بر اساس بررسی که در سال ۲۰۲۰ در «ژورنال پزشکی نیوانگلند» منتشر شد، پزشکان زن مسئول مراقبت‌های اولیه (PCPs) در مقایسه با مردان همردیفشان زمان بیشتری را در هر ویزیت با بیماران مرد و زن صرف می‌کنند و این رویه به کاهش درآمد آنها هم می‌انجامد. پژوهشگران نوشتند: «مطالعات دیگر نشان داده‌اند که پزشکان زنان مسئول مراقبت‌های اولیه ممکن است از این زمان اضافی برای گرفتن تاریخچه کامل‌تر بیمار، مشارکت در تصمیم‌گیری مشترک با بیمار، ارائه توضیحات دقیق‌تر به بیمار و استفاده از رویکردهای ارتباطی مبتنی بر شواهد و بیمار-محور استفاده کنند.»

دکتر ارغوان سالس، دانشیار بالینی پزشکی در دانشگاه استنفورد می‌گوید که پژوهش‌های مربوط به دهه‌های قبل نشان می‌دهند که پزشکان زن بیشتر در مورد شرایط اجتماعی و سایر عواملی که ممکن است بر سلامت افراد تأثیر بگذارند، سؤال می‌کنند. همچنین آنها از بیماران می‌پرسند که آیا داروهای خود را مصرف می‌کنند یا نه.

او می‌گوید: «پزشکان زن به احتمال زیاد رویکردی مشارکتی نسبت به بیمارانشان دارند. آن‌ها به احتمال زیاد در مورد مراقبت از بیمار خود با متخصصان مشورت می‌کنند. این رفتارها حکایت از آن دارد که پزشکان زن طرحی برای بهینه سازی مراقبت از بیمارانشان دارند و اینکه آنها اعتقاد دارند که هر فردی همیشه همه چیز را نمی‌داند. پزشکان زن با انجام این کارها مراقبت‌های مناسبت‌تری را به بیماران ارائه می‌دهند.»

آیا بیماران با پزشکان زن راحت‌تر صحبت می‌کنند؟

خانم میاواکی، سرپرست این پژوهش، بر اساس تجربیات خود به عنوان یک پزشک معتقد است که چنین است. او می‌گوید: «برای برخی از بیماران زن ممکن است صحبت کردن در ارتباط با مسائل مربوط به سلامت زنان - مانند مشکلات کلیه و مجاری ادرای و بیماری‌های زنان و پستان - با یک یا انجام معاینات مربوط به بخش‌های خصوصی بدن را از یک به‌وسیله پزشک زن راحت‌تر باشد. همچنین مشخص است که پزشکان زن تمایل به داشتن الگوهای ارتباطی دارند که برای همدلی با بیماران ارزش قائل هستند.»

دکتر آلیسون هاینن، استادیار پزشکی بیمارستانی در کالج پزشکی بیلور در تگزاس با این نظر موافق است و می‌گوید: «به راحتی می‌توان دید که بیماران ممکن است احساس راحتی بیشتری در به اشتراک گذاشتن اطلاعات حساس با پزشکی داشته باشند که به نظر آنها بیشتر شبیه خودشان است و می‌تواند نگرانی‌هایشان را در سطحی شخصی‌تر درک کند.»

آیا زنان باید به دنبال پزشکان زن باشند؟

هاینن می‌گوید که بسیاری از بیماران زن در حال حاضر این کار را انجام می‌دهند زیرا به دلایل مختلف با پزشک زن احساس راحتی بیشتری می‌کنند. هاینن می‌گوید: «به نظر من مهم‌ترین ویژگی‌ای که باید هنگام انتخاب پزشک به دنبال آن باشید، این است که پزشک صرف نظر از جنسیت خودش یا جنسیت شما، به نگرانی‌هایتان گوش دهد و به اندازه کافی به آنها رسیدگی کند.»

کد خبر 846773 منبع: همشهری آنلاین برچسب‌ها جنسیت خبر مهم پزشکی